Η Ρευματολογία είναι ο ιατρικός κλάδος που ασχολείται με τη διάγνωση και τη θεραπεία των ρευματικών παθήσεων. Οι παθήσεις αυτές επηρεάζουν τις αρθρώσεις, τους μύες, τους τένοντες και το συνδετικό ιστό του σώματος, προκαλώντας πόνο, φλεγμονή, δυσκαμψία και μειωμένη κινητικότητα. Στη Ρευματολογία περιλαμβάνονται επίσης οι αυτοάνοσες και φλεγμονώδεις ασθένειες, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους ιστούς του σώματος. Οι πιο κοινές παθήσεις που αντιμετωπίζει ένας ρευματολόγος είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, ο λύκος, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, και οι διάφορες μορφές ουρικής αρθρίτιδας. Πολλές από αυτές τις ασθένειες είναι χρόνιες και απαιτούν μακροχρόνια θεραπεία για τη διαχείριση των συμπτωμάτων και την πρόληψη επιπλοκών. Η Ρευματολογία είναι μια ειδικότητα που βασίζεται στην εξατομικευμένη φροντίδα, καθώς οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν διαφορετικές εκδηλώσεις της ίδιας ασθένειας. Οι ρευματολόγοι χρησιμοποιούν συνδυασμό φαρμακευτικών θεραπειών, φυσιοθεραπείας και αλλαγών στον τρόπο ζωής για να βοηθήσουν τους ασθενείς να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Επιπλέον, η έρευνα στη Ρευματολογία έχει συμβάλει στην ανάπτυξη προηγμένων θεραπειών, όπως τα βιολογικά φάρμακα, τα οποία έχουν αλλάξει δραματικά τη διαχείριση πολλών ρευματικών παθήσεων.
Ο ρευματολόγος είναι γιατρός που ειδικεύεται στον τομέα της ιατρικής υποειδικότητας που ονομάζεται ρευματολογία. Ένας ρευματολόγος κατέχει πιστοποίηση μετά από εξειδικευμένη εκπαίδευση μετά την απόκτηση πτυχίου ιατρικής μέσω προγραμμάτων ειδικότητας Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εκπαίδευση σε αυτόν τον τομέα απαιτεί τέσσερα χρόνια προπτυχιακό σχολείο, τέσσερα χρόνια ιατρική σχολή και, στη συνέχεια, τρία χρόνια ειδικότητας, ακολουθούμενα από δύο ή τρία χρόνια πρόσθετης εκπαίδευσης. Οι απαιτήσεις μπορεί να διαφέρουν σε άλλες χώρες. Οι ρευματολόγοι είναι παθολόγοι που διαθέτουν πρόσθετη μεταπτυχιακή εκπαίδευση και εμπειρία στη διάγνωση και θεραπεία της αρθρίτιδας και άλλων παθήσεων των αρθρώσεων, των μυών και των οστών. Πολλοί ρευματολόγοι διεξάγουν επίσης έρευνα για να προσδιορίσουν την αιτία και τις καλύτερες θεραπείες για αυτές τις αναπηρικές και μερικές φορές θανατηφόρες ασθένειες. Οι τρόποι θεραπείας βασίζονται σε επιστημονική έρευνα, επί του παρόντος, η πρακτική της ρευματολογίας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε στοιχεία. Οι ρευματολόγοι αντιμετωπίζουν την αρθρίτιδα, τις αυτοάνοσες ασθένειες, τις διαταραχές του πόνου που επηρεάζουν τις αρθρώσεις και την οστεοπόρωση. Υπάρχουν περισσότεροι από 200 τύποι αυτών των ασθενειών, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, η ουρική αρθρίτιδα, ο λύκος, η ραχιαλγία, η οστεοπόρωση και η τενοντίτιδα. Μερικές από αυτές είναι πολύ σοβαρές ασθένειες που μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν.